zaùdarati
zaùdarati (na što, po čemu, čime) nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
zaudarati | |
prezent | |
jednina | |
1. | zaudaram |
2. | zaudaraš |
3. | zaudara |
množina | |
1. | zaudaramo |
2. | zaudarate |
3. | zaudaraju |
futur | |
jednina | |
1. | zaudarat ću |
2. | zaudarat ćeš |
3. | zaudarat će |
množina | |
1. | zaudarat ćemo |
2. | zaudarat ćete |
3. | zaudarat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | zaudarah |
2. | zaudaraše |
3. | zaudaraše |
množina | |
1. | zaudarasmo |
2. | zaudaraste |
3. | zaudarahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | zaudarao sam |
2. | zaudarao si |
3. | zaudarao je |
množina | |
1. | zaudarali smo |
2. | zaudarali ste |
3. | zaudarali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam zaudarao |
2. | bio si zaudarao |
3. | bio je zaudarao |
množina | |
1. | bili smo zaudarali |
2. | bili ste zaudarali |
3. | bili su zaudarali |
imperativ | |
jednina | |
2. | zaudaraj |
množina | |
1. | zaudarajmo |
2. | zaudarajte |
glagolski prilog sadašnji | |
zaudarajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
zaudarao, zaudarala, zaudaralo | |
zaudarali, zaudarale, zaudarala |