pròmisliti
pròmisliti svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. pròmišljen〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
promisliti | |
prezent | |
jednina | |
1. | promislim |
2. | promisliš |
3. | promisli |
množina | |
1. | promislimo |
2. | promislite |
3. | promisle |
futur | |
jednina | |
1. | promislit ću |
2. | promislit ćeš |
3. | promislit će |
množina | |
1. | promislit ćemo |
2. | promislit ćete |
3. | promislit će |
aorist | |
jednina | |
1. | promislih |
2. | promisli |
3. | promisli |
množina | |
1. | promislismo |
2. | promisliste |
3. | promisliše |
perfekt | |
jednina | |
1. | promislio sam |
2. | promislio si |
3. | promislio je |
množina | |
1. | promislili smo |
2. | promislili ste |
3. | promislili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam promislio |
2. | bio si promislio |
3. | bio je promislio |
množina | |
1. | bili smo promislili |
2. | bili ste promislili |
3. | bili su promislili |
imperativ | |
jednina | |
2. | promisli |
množina | |
1. | promislimo |
2. | promislite |
glagolski prilog prošli | |
promislivši | |
glagolski pridjev aktivni | |
promislio, promislila, promislilo | |
promislili, promislile, promislila | |
glagolski pridjev pasivni | |
promišljen, promišljena, promišljeno | |
promišljeni, promišljene, promišljena |
1. | (što) u mislima pretresti pojedinosti i okolnosti; prosuditi, razmisliti |
2. | () provesti neko vrijeme razmišljajući |
3. | (o čemu) razmisliti o čemu radi donošenja odluke |