stáložiti se
stáložiti se svrš. 〈prez. -īm se, pril. pr. -īvši se, prid. trp. stáložen〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
staložiti | |
prezent | |
jednina | |
1. | staložim |
2. | staložiš |
3. | staloži |
množina | |
1. | staložimo |
2. | staložite |
3. | stalože |
futur | |
jednina | |
1. | staložit ću |
2. | staložit ćeš |
3. | staložit će |
množina | |
1. | staložit ćemo |
2. | staložit ćete |
3. | staložit će |
aorist | |
jednina | |
1. | staložih |
2. | staloži |
3. | staloži |
množina | |
1. | staložismo |
2. | staložiste |
3. | staložiše |
perfekt | |
jednina | |
1. | staložio sam |
2. | staložio si |
3. | staložio je |
množina | |
1. | staložili smo |
2. | staložili ste |
3. | staložili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam staložio |
2. | bio si staložio |
3. | bio je staložio |
množina | |
1. | bili smo staložili |
2. | bili ste staložili |
3. | bili su staložili |
imperativ | |
jednina | |
2. | staloži |
množina | |
1. | staložimo |
2. | staložite |
glagolski prilog prošli | |
staloživši | |
glagolski pridjev aktivni | |
staložio, staložila, staložilo | |
staložili, staložile, staložila | |
glagolski pridjev pasivni | |
staložen, staložena, staloženo | |
staloženi, staložene, staložena |
1. | ostaviti na dnu talog, osloboditi se taloga [kava se staložila] |
2. | pren. uravnotežiti se, srediti se, smiriti se (o osobi) |