vitopériti se
vitopériti se nesvrš. 〈prez. vitòpērīm se, pril. sad. -rēći se, gl. im. -rēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| vitoperiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | vitoperim |
| 2. | vitoperiš |
| 3. | vitoperi |
| množina | |
| 1. | vitoperimo |
| 2. | vitoperite |
| 3. | vitopere |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | vitoperit ću |
| 2. | vitoperit ćeš |
| 3. | vitoperit će |
| množina | |
| 1. | vitoperit ćemo |
| 2. | vitoperit ćete |
| 3. | vitoperit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | vitoperah |
| 2. | vitoperaše |
| 3. | vitoperaše |
| množina | |
| 1. | vitoperasmo |
| 2. | vitoperaste |
| 3. | vitoperahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | vitoperio sam |
| 2. | vitoperio si |
| 3. | vitoperio je |
| množina | |
| 1. | vitoperili smo |
| 2. | vitoperili ste |
| 3. | vitoperili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam vitoperio |
| 2. | bio si vitoperio |
| 3. | bio je vitoperio |
| množina | |
| 1. | bili smo vitoperili |
| 2. | bili ste vitoperili |
| 3. | bili su vitoperili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | vitoperi |
| množina | |
| 1. | vitoperimo |
| 2. | vitoperite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| vitopereći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| vitoperio, vitoperila, vitoperilo | |
| vitoperili, vitoperile, vitoperila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| vitoperen, vitoperena, vitopereno | |
| vitopereni, vitoperene, vitoperena | |
Definicija
prestajati biti ravan, postajati kriv (o plohi, dasci i sl.)
