naturalìzam
naturalìzam m 〈G -zma〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | naturalizam |
| G | naturalizma |
| D | naturalizmu |
| A | naturalizam |
| V | naturalizme |
| L | naturalizmu |
| I | naturalizmom |
| množina | |
| N | naturalizmi |
| G | naturalizama |
| D | naturalizmima |
| A | naturalizme |
| V | naturalizmi |
| L | naturalizmima |
| I | naturalizmima |
Definicija
| 1. | fil. filozofska koncepcija prema kojoj je priroda osnova i bit svega, jedini pravi realitet i ništa izvan njega ne postoji |
| 2. | umj. pravac u književnosti i umjetnosti u drugoj pol. 19. st., nadovezuje se na realizam kojem je blizak; u promatranje prirode i čovjeka nastoji unijeti rezultate tadašnje ekspanzije nekih znanosti (biologija, psihologija i dr.) i oslanja se na filozofiju i metodu pozitivizma (prioritet empiriji, eksperimentu, pozitivnoj činjenici) |
| 3. | teol. nestalan skupni naziv za stavove i tumačenja života koji se poklapaju s neposrednim svakodnevnim iskustvom, odnosno »naravnošću« |
| 4. | razg. inzistiranje na grubim, ružnim, mučnim osobinama u prikazivanju nekog događaja, stanja, ambijenta |
Etimologija
✧ njem. Naturalismus ← lat. naturalis: prirodan, v. natura
