proklìtika
proklìtika ž 〈D L -ici〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | proklitika |
| G | proklitike |
| D | proklitici |
| A | proklitiku |
| V | proklitiko |
| L | proklitici |
| I | proklitikom |
| množina | |
| N | proklitike |
| G | proklitika |
| D | proklitikama |
| A | proklitike |
| V | proklitike |
| L | proklitikama |
| I | proklitikama |
Definicija
gram. riječ bez naglaska, s riječju pod naglaskom čini izgovornu cjelinu; prednaglasnica, prislonjenica [u grȃd — ȕgrād], opr. enklitika
Etimologija
✧ nlat. procliticus ≃ pro-2 + grč. klínein: prislanjati se, sagibati se, usp. enklitika
