inkvìzītor
inkvìzītor (inkvizȋtor) m
jednina | |
---|---|
N | inkvizitor |
G | inkvizitora |
D | inkvizitoru |
A | inkvizitora |
V | inkvizitore |
L | inkvizitoru |
I | inkvizitorom |
množina | |
N | inkvizitori |
G | inkvizitora |
D | inkvizitorima |
A | inkvizitore |
V | inkvizitori |
L | inkvizitorima |
I | inkvizitorima |
jednina | |
N | inkvizitor |
G | inkvizitora |
D | inkvizitoru |
A | inkvizitora |
V | inkvizitore |
L | inkvizitoru |
I | inkvizitorom |
množina | |
N | inkvizitori |
G | inkvizitora |
D | inkvizitorima |
A | inkvizitore |
V | inkvizitori |
L | inkvizitorima |
I | inkvizitorima |
1. | onaj koji vrši inkviziciju |
2. | pren. onaj koji istražuje, sudi i kažnjava strogo i neumoljivo, na način inkvizicije |