izbalansírati
izbalansírati (što) svrš. 〈prez. izbalànsīrām, pril. pr. -āvši, prid. trp. izbalànsīrān〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
izbalansirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | izbalansiram |
2. | izbalansiraš |
3. | izbalansira |
množina | |
1. | izbalansiramo |
2. | izbalansirate |
3. | izbalansiraju |
futur | |
jednina | |
1. | izbalansirat ću |
2. | izbalansirat ćeš |
3. | izbalansirat će |
množina | |
1. | izbalansirat ćemo |
2. | izbalansirat ćete |
3. | izbalansirat će |
aorist | |
jednina | |
1. | izbalansirah |
2. | izbalansira |
3. | izbalansira |
množina | |
1. | izbalansirasmo |
2. | izbalansiraste |
3. | izbalansiraše |
perfekt | |
jednina | |
1. | izbalansirao sam |
2. | izbalansirao si |
3. | izbalansirao je |
množina | |
1. | izbalansirali smo |
2. | izbalansirali ste |
3. | izbalansirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam izbalansirao |
2. | bio si izbalansirao |
3. | bio je izbalansirao |
množina | |
1. | bili smo izbalansirali |
2. | bili ste izbalansirali |
3. | bili su izbalansirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | izbalansiraj |
množina | |
1. | izbalansirajmo |
2. | izbalansirajte |
glagolski prilog prošli | |
izbalansiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
izbalansirao, izbalansirala, izbalansiralo | |
izbalansirali, izbalansirale, izbalansirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
izbalansiran, izbalansirana, izbalansirano | |
izbalansirani, izbalansirane, izbalansirana |
1. | uravnotežiti |
2. | term. dovesti u ravnotežu prema osovini; centrirati |
3. | razg. dovesti u red, uskladiti, srediti [trebalo je šest mjeseci pa da izbalansiram poslovanje] |