hijàcint
hijàcint (hijacȉnt) m 〈G mn -nātā/-ā〉
jednina | |
---|---|
N | hijacint |
G | hijacinta |
D | hijacintu |
A | hijacint |
V | hijacinte |
L | hijacintu |
I | hijacintom |
množina | |
N | hijacinti |
G | hijacinata / hijacinta |
D | hijacintima |
A | hijacinte |
V | hijacinti |
L | hijacintima |
I | hijacintima |
jednina | |
N | hijacint |
G | hijacinta |
D | hijacintu |
A | hijacint |
V | hijacinte |
L | hijacintu |
I | hijacintom |
množina | |
N | hijacinti |
G | hijacinata / hijacinta |
D | hijacintima |
A | hijacinte |
V | hijacinti |
L | hijacintima |
I | hijacintima |
1. | bot. ukrasna biljka raznobojnih mirisnih cvjetova (Hyacinthus orientalis) iz porodice ljiljana (Liliaceae); jacint, zumbul |
2. | min. vrsta cirkona žutocrvene boje od kojeg se dobiva skupocjeni dragi kamen |
3. | (Hijacint) a. v. ♦ b. mit. lijepi sin lakedemonskoga kralja Amikla, ljubimac Apolonov, ubio ga iz ljubomore Zefir; iz njegove krvi nastao cvijet, usp. hijacint (1) |