dòvesti1
dòvesti1 (koga) svrš. 〈prez. dovèdēm, pril. pr. dòvedāvši knjiš./dòvēvši razg., imp. dovèdi, prid. trp. dovèden〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| dovesti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | dovedem |
| 2. | dovedeš |
| 3. | dovede |
| množina | |
| 1. | dovedemo |
| 2. | dovedete |
| 3. | dovedu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | dovest ću |
| 2. | dovest ćeš |
| 3. | dovest će |
| množina | |
| 1. | dovest ćemo |
| 2. | dovest ćete |
| 3. | dovest će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | dovedoh |
| 2. | dovede |
| 3. | dovede |
| množina | |
| 1. | dovedosmo |
| 2. | dovedoste |
| 3. | dovedoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | doveo sam |
| 2. | doveo si |
| 3. | doveo je |
| množina | |
| 1. | doveli smo |
| 2. | doveli ste |
| 3. | doveli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam doveo |
| 2. | bio si doveo |
| 3. | bio je doveo |
| množina | |
| 1. | bili smo doveli |
| 2. | bili ste doveli |
| 3. | bili su doveli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | dovedi |
| množina | |
| 1. | dovedimo |
| 2. | dovedite |
| glagolski prilog prošli | |
| dovevši / dovedavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| doveo, dovela, dovelo | |
| doveli, dovele, dovela | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| doveden, dovedena, dovedeno | |
| dovedeni, dovedene, dovedena | |
Definicija
| 1. | vodeći učiniti da tko dođe na mjesto o kojem se govori [dovesti u kuću uzeti, ob. ženu u svoj dom] |
| 2. | omogućiti kome da stigne do cilja |
| 3. | (do čega) prouzročiti da tko dođe do propasti i sl. [alkohol ga je doveo do propasti] |
Frazeologija
⃟ dovesti u pitanje ugroziti
Etimologija
✧ do-1 + v. voditi
