duhòvnīk
duhòvnīk (dùhōvnīk) m 〈G duhovníka, N mn -íci〉
jednina | |
---|---|
N | duhovnik |
G | duhovnika |
D | duhovniku |
A | duhovnika |
V | duhovniče |
L | duhovniku |
I | duhovnikom |
množina | |
N | duhovnici |
G | duhovnika |
D | duhovnicima |
A | duhovnike |
V | duhovnici |
L | duhovnicima |
I | duhovnicima |
jednina | |
N | duhovnik |
G | duhovnika |
D | duhovniku |
A | duhovnika |
V | duhovniče |
L | duhovniku |
I | duhovnikom |
množina | |
N | duhovnici |
G | duhovnika |
D | duhovnicima |
A | duhovnike |
V | duhovnici |
L | duhovnicima |
I | duhovnicima |
1. | a. svećenik, redovnik b. reg. naziv za katoličkog svećenika |
2. | svećenik s posebnim odgojnim zadacima u zavodima i internatima, najčešće ispovjednik |