akcentuírati
akcentuírati (što) dv. 〈prez. akcentùīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉,
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
akcentuirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | akcentuiram |
2. | akcentuiraš |
3. | akcentuira |
množina | |
1. | akcentuiramo |
2. | akcentuirate |
3. | akcentuiraju |
futur | |
jednina | |
1. | akcentuirat ću |
2. | akcentuirat ćeš |
3. | akcentuirat će |
množina | |
1. | akcentuirat ćemo |
2. | akcentuirat ćete |
3. | akcentuirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | akcentuirah |
2. | akcentuiraše |
3. | akcentuiraše |
množina | |
1. | akcentuirasmo |
2. | akcentuiraste |
3. | akcentuirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | akcentuirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | akcentuirao sam |
2. | akcentuirao si |
3. | akcentuirao je |
množina | |
1. | akcentuirali smo |
2. | akcentuirali ste |
3. | akcentuirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam akcentuirao |
2. | bio si akcentuirao |
3. | bio je akcentuirao |
množina | |
1. | bili smo akcentuirali |
2. | bili ste akcentuirali |
3. | bili su akcentuirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | akcentuiraj |
množina | |
1. | akcentuirajmo |
2. | akcentuirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
akcentuirajući | |
glagolski prilog prošli | |
akcentuiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
akcentuirao, akcentuirala, akcentuiralo | |
akcentuirali, akcentuirale, akcentuirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
akcentuiran, akcentuirana, akcentuirano | |
akcentuirani, akcentuirane, akcentuirana |