tiktàkati
tiktàkati () nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
tiktakati | |
prezent | |
jednina | |
1. | tiktakam |
2. | tiktakaš |
3. | tiktaka |
množina | |
1. | tiktakamo |
2. | tiktakate |
3. | tiktakaju |
futur | |
jednina | |
1. | tiktakat ću |
2. | tiktakat ćeš |
3. | tiktakat će |
množina | |
1. | tiktakat ćemo |
2. | tiktakat ćete |
3. | tiktakat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | tiktakah |
2. | tiktakaše |
3. | tiktakaše |
množina | |
1. | tiktakasmo |
2. | tiktakaste |
3. | tiktakahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | tiktakao sam |
2. | tiktakao si |
3. | tiktakao je |
množina | |
1. | tiktakali smo |
2. | tiktakali ste |
3. | tiktakali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam tiktakao |
2. | bio si tiktakao |
3. | bio je tiktakao |
množina | |
1. | bili smo tiktakali |
2. | bili ste tiktakali |
3. | bili su tiktakali |
imperativ | |
jednina | |
2. | tiktakaj |
množina | |
1. | tiktakajmo |
2. | tiktakajte |
glagolski prilog sadašnji | |
tiktakajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
tiktakao, tiktakala, tiktakalo | |
tiktakali, tiktakale, tiktakala |