tážiti
tážiti (što) nesvrš. 〈prez. tȃžīm, pril. sad. -žēći, gl. im. -žēnje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
tažiti | |
prezent | |
jednina | |
1. | tažim |
2. | tažiš |
3. | taži |
množina | |
1. | tažimo |
2. | tažite |
3. | taže |
futur | |
jednina | |
1. | tažit ću |
2. | tažit ćeš |
3. | tažit će |
množina | |
1. | tažit ćemo |
2. | tažit ćete |
3. | tažit će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | tažah |
2. | tažaše |
3. | tažaše |
množina | |
1. | tažasmo |
2. | tažaste |
3. | tažahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | tažio sam |
2. | tažio si |
3. | tažio je |
množina | |
1. | tažili smo |
2. | tažili ste |
3. | tažili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam tažio |
2. | bio si tažio |
3. | bio je tažio |
množina | |
1. | bili smo tažili |
2. | bili ste tažili |
3. | bili su tažili |
imperativ | |
jednina | |
2. | taži |
množina | |
1. | tažimo |
2. | tažite |
glagolski prilog sadašnji | |
tažeći | |
glagolski pridjev aktivni | |
tažio, tažila, tažilo | |
tažili, tažile, tažila | |
glagolski pridjev pasivni | |
tažen, tažena, taženo | |
taženi, tažene, tažena |