tumàrati
tumàrati () nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
tumarati | |
prezent | |
jednina | |
1. | tumaram |
2. | tumaraš |
3. | tumara |
množina | |
1. | tumaramo |
2. | tumarate |
3. | tumaraju |
futur | |
jednina | |
1. | tumarat ću |
2. | tumarat ćeš |
3. | tumarat će |
množina | |
1. | tumarat ćemo |
2. | tumarat ćete |
3. | tumarat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | tumarah |
2. | tumaraše |
3. | tumaraše |
množina | |
1. | tumarasmo |
2. | tumaraste |
3. | tumarahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | tumarao sam |
2. | tumarao si |
3. | tumarao je |
množina | |
1. | tumarali smo |
2. | tumarali ste |
3. | tumarali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam tumarao |
2. | bio si tumarao |
3. | bio je tumarao |
množina | |
1. | bili smo tumarali |
2. | bili ste tumarali |
3. | bili su tumarali |
imperativ | |
jednina | |
2. | tumaraj |
množina | |
1. | tumarajmo |
2. | tumarajte |
glagolski prilog sadašnji | |
tumarajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
tumarao, tumarala, tumaralo | |
tumarali, tumarale, tumarala |