zàlaziti
zàlaziti (, za što) nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -zēći, gl. im. -žēnje〉,
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
zalaziti | |
prezent | |
jednina | |
1. | zalazim |
2. | zalaziš |
3. | zalazi |
množina | |
1. | zalazimo |
2. | zalazite |
3. | zalaze |
futur | |
jednina | |
1. | zalazit ću |
2. | zalazit ćeš |
3. | zalazit će |
množina | |
1. | zalazit ćemo |
2. | zalazit ćete |
3. | zalazit će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | zalažah |
2. | zalažaše |
3. | zalažaše |
množina | |
1. | zalažasmo |
2. | zalažaste |
3. | zalažahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | zalazio sam |
2. | zalazio si |
3. | zalazio je |
množina | |
1. | zalazili smo |
2. | zalazili ste |
3. | zalazili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam zalazio |
2. | bio si zalazio |
3. | bio je zalazio |
množina | |
1. | bili smo zalazili |
2. | bili ste zalazili |
3. | bili su zalazili |
imperativ | |
jednina | |
2. | zalazi |
množina | |
1. | zalazimo |
2. | zalazite |
glagolski prilog sadašnji | |
zalazeći | |
glagolski pridjev aktivni | |
zalazio, zalazila, zalazilo | |
zalazili, zalazile, zalazila |