zatàknuti
zatàknuti (zàtaći) (što, se) svrš. 〈prez. zàtaknēm (se), pril. pr. -ūvši (se), imp. zatàkni (se)〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
zataći | |
prezent | |
jednina | |
1. | zataknem |
2. | zatakneš |
3. | zatakne |
množina | |
1. | zataknemo |
2. | zataknete |
3. | zataknu |
futur | |
jednina | |
1. | zataći ću |
2. | zataći ćeš |
3. | zataći će |
množina | |
1. | zataći ćemo |
2. | zataći ćete |
3. | zataći će |
aorist | |
jednina | |
1. | zatakoh |
2. | zatače |
3. | zatače |
množina | |
1. | zatakosmo |
2. | zatakoste |
3. | zatakoše |
perfekt | |
jednina | |
1. | zatakao sam |
2. | zatakao si |
3. | zatakao je |
množina | |
1. | zatakli smo |
2. | zatakli ste |
3. | zatakli su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam zatakao |
2. | bio si zatakao |
3. | bio je zatakao |
množina | |
1. | bili smo zatakli |
2. | bili ste zatakli |
3. | bili su zatakli |
imperativ | |
jednina | |
2. | zatakni |
množina | |
1. | zataknimo |
2. | zataknite |
glagolski prilog prošli | |
zatakavši | |
glagolski pridjev aktivni | |
zatakao, zatakla, zataklo | |
zatakli, zatakle, zatakla | |
glagolski pridjev pasivni | |
zataknut, zataknuta, zataknuto | |
zataknuti, zataknute, zataknuta |