Hrvatski jezični portal

bùnt

bùnt m 〈N mn -ovi〉

Izvedeni oblici
jednina
N bunt
G bunta
D buntu
A bunt
V bunte
L buntu
I buntom
množina
N buntovi
G buntova
D buntovima
A buntove
V buntovi
L buntovima
I buntovima
Definicija
razg. pobuna, iskazivanje nezadovoljstva [izraziti bunt]
Etimologija
njem. Bund: savez, urota