kondènzātor
kondènzātor (kondenzȃtor) m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | kondenzator |
| G | kondenzatora |
| D | kondenzatoru |
| A | kondenzator |
| V | kondenzatore |
| L | kondenzatoru |
| I | kondenzatorom |
| množina | |
| N | kondenzatori |
| G | kondenzatora |
| D | kondenzatorima |
| A | kondenzatore |
| V | kondenzatori |
| L | kondenzatorima |
| I | kondenzatorima |
| jednina | |
| N | kondenzator |
| G | kondenzatora |
| D | kondenzatoru |
| A | kondenzator |
| V | kondenzatore |
| L | kondenzatoru |
| I | kondenzatorom |
| množina | |
| N | kondenzatori |
| G | kondenzatora |
| D | kondenzatorima |
| A | kondenzatore |
| V | kondenzatori |
| L | kondenzatorima |
| I | kondenzatorima |
Definicija
tehn.
| 1. | fiz. a. sprava koja ima veliki električni kapacitet; najjednostavniji kondenzatori sastoje se od paralelnih vodljivih ploča između kojih se nalazi dielektrik (izolator), dielektrik može biti zrak, papir impregniran uljem ili voskom, plastični film, ili keramika b. zrcalo ili kombinacija leća koje usmjeravaju zrake iz izvora svjetla na predmet koji treba osvijetliti (koristi se kod optičkih instrumenata kao što su mikroskop, projektor itd.) |
| 2. | sprava koja služi za hlađenje pare i pretvaranje pare u tekućinu; to se postiže neprekidnim uklanjanjem topline, na primjer strujom hladne vode koja uklanja toplinu što nastaje prilikom kondenzacije pare |
| 3. | ono što kondenzira |
Etimologija
✧ vidi kondenzírati
