prelámati
prelámati (, što, se) nesvrš. 〈prez. prèlāmām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prelamati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prelamam |
| 2. | prelamaš |
| 3. | prelama |
| množina | |
| 1. | prelamamo |
| 2. | prelamate |
| 3. | prelamaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prelamat ću |
| 2. | prelamat ćeš |
| 3. | prelamat će |
| množina | |
| 1. | prelamat ćemo |
| 2. | prelamat ćete |
| 3. | prelamat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | prelamah |
| 2. | prelamaše |
| 3. | prelamaše |
| množina | |
| 1. | prelamasmo |
| 2. | prelamaste |
| 3. | prelamahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prelamao sam |
| 2. | prelamao si |
| 3. | prelamao je |
| množina | |
| 1. | prelamali smo |
| 2. | prelamali ste |
| 3. | prelamali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prelamao |
| 2. | bio si prelamao |
| 3. | bio je prelamao |
| množina | |
| 1. | bili smo prelamali |
| 2. | bili ste prelamali |
| 3. | bili su prelamali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prelamaj |
| množina | |
| 1. | prelamajmo |
| 2. | prelamajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| prelamajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prelamao, prelamala, prelamalo | |
| prelamali, prelamale, prelamala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| prelaman, prelamana, prelamano | |
| prelamani, prelamane, prelamana | |
Etimologija
✧ vidi prelòmiti
