odglúmiti
odglúmiti (što) svrš. 〈prez. ȍdglūmīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. òdglūmljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| odglumiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | odglumim |
| 2. | odglumiš |
| 3. | odglumi |
| množina | |
| 1. | odglumimo |
| 2. | odglumite |
| 3. | odglume |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | odglumit ću |
| 2. | odglumit ćeš |
| 3. | odglumit će |
| množina | |
| 1. | odglumit ćemo |
| 2. | odglumit ćete |
| 3. | odglumit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | odglumih |
| 2. | odglumi |
| 3. | odglumi |
| množina | |
| 1. | odglumismo |
| 2. | odglumiste |
| 3. | odglumiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | odglumio sam |
| 2. | odglumio si |
| 3. | odglumio je |
| množina | |
| 1. | odglumili smo |
| 2. | odglumili ste |
| 3. | odglumili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam odglumio |
| 2. | bio si odglumio |
| 3. | bio je odglumio |
| množina | |
| 1. | bili smo odglumili |
| 2. | bili ste odglumili |
| 3. | bili su odglumili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | odglumi |
| množina | |
| 1. | odglumimo |
| 2. | odglumite |
| glagolski prilog prošli | |
| odglumivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| odglumio, odglumila, odglumilo | |
| odglumili, odglumile, odglumila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| odglumljen, odglumljena, odglumljeno | |
| odglumljeni, odglumljene, odglumljena | |
Definicija
| 1. | izvesti glumom (kao glumac) tekst od početka do kraja; odigrati kao glumac, protumačiti ulogu ili tekst |
| 2. | pren. obmanuti koga riječima i djelom tako što se onaj koji obmanjuje lažno predstavlja, namjerno pogrešno prikazuje svoje namjere, činjenice ili okolnosti |
