osvanjívati
osvanjívati nesvrš. 〈prez. osvànjujēm, pril. sad. osvànjujūći, prid. rad. osvanjívao〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| osvanjivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | osvanjujem |
| 2. | osvanjuješ |
| 3. | osvanjuje |
| množina | |
| 1. | osvanjujemo |
| 2. | osvanjujete |
| 3. | osvanjuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | osvanjivat ću |
| 2. | osvanjivat ćeš |
| 3. | osvanjivat će |
| množina | |
| 1. | osvanjivat ćemo |
| 2. | osvanjivat ćete |
| 3. | osvanjivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | osvanjivah |
| 2. | osvanjivaše |
| 3. | osvanjivaše |
| množina | |
| 1. | osvanjivasmo |
| 2. | osvanjivaste |
| 3. | osvanjivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | osvanjivao sam |
| 2. | osvanjivao si |
| 3. | osvanjivao je |
| množina | |
| 1. | osvanjivali smo |
| 2. | osvanjivali ste |
| 3. | osvanjivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam osvanjivao |
| 2. | bio si osvanjivao |
| 3. | bio je osvanjivao |
| množina | |
| 1. | bili smo osvanjivali |
| 2. | bili ste osvanjivali |
| 3. | bili su osvanjivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | osvanjuj |
| množina | |
| 1. | osvanjujmo |
| 2. | osvanjujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| osvanjujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| osvanjivao, osvanjivala, osvanjivalo | |
| osvanjivali, osvanjivale, osvanjivala | |
Etimologija
✧ vidi osvànuti
