stȁrati se
stȁrati se (o čemu) nesvrš. 〈prez. -ām se, pril. sad. -ajūći se, gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
starati | |
prezent | |
jednina | |
1. | staram |
2. | staraš |
3. | stara |
množina | |
1. | staramo |
2. | starate |
3. | staraju |
futur | |
jednina | |
1. | starat ću |
2. | starat ćeš |
3. | starat će |
množina | |
1. | starat ćemo |
2. | starat ćete |
3. | starat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | starah |
2. | staraše |
3. | staraše |
množina | |
1. | starasmo |
2. | staraste |
3. | starahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | starao sam |
2. | starao si |
3. | starao je |
množina | |
1. | starali smo |
2. | starali ste |
3. | starali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam starao |
2. | bio si starao |
3. | bio je starao |
množina | |
1. | bili smo starali |
2. | bili ste starali |
3. | bili su starali |
imperativ | |
jednina | |
2. | staraj |
množina | |
1. | starajmo |
2. | starajte |
glagolski prilog sadašnji | |
starajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
starao, starala, staralo | |
starali, starale, starala |