Hrvatski jezični portal

stȃn

stȃn m 〈N mn stȁnovi〉

Izvedeni oblici
jednina
N stan
G stana
D stanu
A stan
V stane
L stanu
I stanom
množina
N stanovi
G stanova
D stanovima
A stanove
V stanovi
L stanovima
I stanovima
Definicija
1. prostor namijenjen stanovanju [primiti na stan (koga) primiti ga u stan na stalno boravljenje, stanovanje]
2. etnol. stočarsko naselje s kolibama i torovima za vrijeme ljetne ispaše
3. razboj za tkanje [tkalački stan]
Sintagma
glavni ustaški stan pov. vrhovno političko tijelo Ustaškog pokreta;
komforni stan stan s tekućom vodom, kupaonicom i dr.;
župni stan stan župnika
Etimologija
prasl. *stanъ (rus. stan: rast, polj. stan: stanje, položaj), v. stȁti