sìlaziti
sìlaziti () nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -zēći, gl. im. -ažēnje〉,
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
silaziti | |
prezent | |
jednina | |
1. | silazim |
2. | silaziš |
3. | silazi |
množina | |
1. | silazimo |
2. | silazite |
3. | silaze |
futur | |
jednina | |
1. | silazit ću |
2. | silazit ćeš |
3. | silazit će |
množina | |
1. | silazit ćemo |
2. | silazit ćete |
3. | silazit će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | silažah |
2. | silažaše |
3. | silažaše |
množina | |
1. | silažasmo |
2. | silažaste |
3. | silažahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | silazio sam |
2. | silazio si |
3. | silazio je |
množina | |
1. | silazili smo |
2. | silazili ste |
3. | silazili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam silazio |
2. | bio si silazio |
3. | bio je silazio |
množina | |
1. | bili smo silazili |
2. | bili ste silazili |
3. | bili su silazili |
imperativ | |
jednina | |
2. | silazi |
množina | |
1. | silazimo |
2. | silazite |
glagolski prilog sadašnji | |
silazeći | |
glagolski pridjev aktivni | |
silazio, silazila, silazilo | |
silazili, silazile, silazila |