indisponírati
indisponírati dv. 〈prez. indispònīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| indisponirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | indisponiram |
| 2. | indisponiraš |
| 3. | indisponira |
| množina | |
| 1. | indisponiramo |
| 2. | indisponirate |
| 3. | indisponiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | indisponirat ću |
| 2. | indisponirat ćeš |
| 3. | indisponirat će |
| množina | |
| 1. | indisponirat ćemo |
| 2. | indisponirat ćete |
| 3. | indisponirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | indisponirah |
| 2. | indisponiraše |
| 3. | indisponiraše |
| množina | |
| 1. | indisponirasmo |
| 2. | indisponiraste |
| 3. | indisponirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | indisponirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | indisponirao sam |
| 2. | indisponirao si |
| 3. | indisponirao je |
| množina | |
| 1. | indisponirali smo |
| 2. | indisponirali ste |
| 3. | indisponirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam indisponirao |
| 2. | bio si indisponirao |
| 3. | bio je indisponirao |
| množina | |
| 1. | bili smo indisponirali |
| 2. | bili ste indisponirali |
| 3. | bili su indisponirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | indisponiraj |
| množina | |
| 1. | indisponirajmo |
| 2. | indisponirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| indisponirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| indisponiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| indisponirao, indisponirala, indisponiralo | |
| indisponirali, indisponirale, indisponirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| indisponiran, indisponirana, indisponirano | |
| indisponirani, indisponirane, indisponirana | |
Definicija
| 1. | (u)činiti nesklonim, oneraspoložiti (koga, se) |
| 2. | (u)činiti nesposobnim, neprikladnim (za što) |
| 3. | odvratiti/odvraćati, odgovoriti/odgovarati |
Etimologija
✧ njem. indisponieren ≃ in-1 + v. dispozicija, disponirati
