ȉstina (I)
ȉstina (I) ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | istina |
| G | istine |
| D | istini |
| A | istinu |
| V | istino |
| L | istini |
| I | istinom |
| množina | |
| N | istine |
| G | istina |
| D | istinama |
| A | istine |
| V | istine |
| L | istinama |
| I | istinama |
Definicija
| 1. | ono što odgovara stvarnosti, što je s njom u skladu, ono što prikazuje neki događaj i sl. onako kako odgovara činjenicama ili iskustvu [čista istina; gola istina; žalosna istina; živa istina; istine radi; doznati istinu; govoriti istinu] |
| 2. | fil. slaganje mišljenja i predodžbe sa svojim predmetom [teorija istine] |
Sintagma
∆ logička istina fil. istina o poklapanju »uma i stvarnosti«; istina koja u prvom redu pripada izrazima, sudovima ili tvrdnjama;
ontološka istina fil. istina koja pripada svakom biću i svakom bitku
ontološka istina fil. istina koja pripada svakom biću i svakom bitku
Frazeologija
⃟ istini za volju (za volju istine) formula za naglašavanje ili uvođenje podatka koji ide u prilog istini;
otići bogu na istinu jez. knjiž. umrijeti;
pogledati istini u oči hrabro se suočiti s činjenicama;
što je istina, istina (je) tako je, zaista je tako (odnosi se na ono što je rekao predgovornik ili onaj koji govori);
zaobilaziti istinu eufem. lagati
otići bogu na istinu jez. knjiž. umrijeti;
pogledati istini u oči hrabro se suočiti s činjenicama;
što je istina, istina (je) tako je, zaista je tako (odnosi se na ono što je rekao predgovornik ili onaj koji govori);
zaobilaziti istinu eufem. lagati
Etimologija
✧ prasl. i stsl. istina (rus. ístina), v. isti
