izùmjeti
izùmjeti svrš. 〈prez. ìzumīm, pril. pr. -ēvši, prid. trp. ìzumljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| izumjeti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | izumijem |
| 2. | izumiješ |
| 3. | izumije |
| množina | |
| 1. | izumijemo |
| 2. | izumijete |
| 3. | izumiju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | izumjet ću |
| 2. | izumjet ćeš |
| 3. | izumjet će |
| množina | |
| 1. | izumjet ćemo |
| 2. | izumjet ćete |
| 3. | izumjet će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | izumjeh |
| 2. | izumje |
| 3. | izumje |
| množina | |
| 1. | izumjesmo |
| 2. | izumjeste |
| 3. | izumješe |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | izumio sam |
| 2. | izumio si |
| 3. | izumio je |
| množina | |
| 1. | izumjeli smo |
| 2. | izumjeli ste |
| 3. | izumjeli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam izumio |
| 2. | bio si izumio |
| 3. | bio je izumio |
| množina | |
| 1. | bili smo izumjeli |
| 2. | bili ste izumjeli |
| 3. | bili su izumjeli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | izumij |
| množina | |
| 1. | izumijmo |
| 2. | izumijte |
| glagolski prilog prošli | |
| izumjevši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| izumio, izumjela, izumjelo | |
| izumjeli, izumjele, izumjela | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| izumljen, izumljena, izumljeno | |
| izumljeni, izumljene, izumljena | |
Definicija
doći do izuma, otkriti tehničku spravu, uređaj ili postupak, pronaći neko novo (tehničko) rješenje, usp. izum (1)
Etimologija
✧ iz- + v. umjeti
