akcentírati
akcentírati (što) dv. 〈prez. akcèntīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, prid. trp. akcèntīrān, gl. im. -ānje〉
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| akcentirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | akcentiram |
| 2. | akcentiraš |
| 3. | akcentira |
| množina | |
| 1. | akcentiramo |
| 2. | akcentirate |
| 3. | akcentiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | akcentirat ću |
| 2. | akcentirat ćeš |
| 3. | akcentirat će |
| množina | |
| 1. | akcentirat ćemo |
| 2. | akcentirat ćete |
| 3. | akcentirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | akcentirah |
| 2. | akcentiraše |
| 3. | akcentiraše |
| množina | |
| 1. | akcentirasmo |
| 2. | akcentiraste |
| 3. | akcentirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | akcentirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | akcentirao sam |
| 2. | akcentirao si |
| 3. | akcentirao je |
| množina | |
| 1. | akcentirali smo |
| 2. | akcentirali ste |
| 3. | akcentirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam akcentirao |
| 2. | bio si akcentirao |
| 3. | bio je akcentirao |
| množina | |
| 1. | bili smo akcentirali |
| 2. | bili ste akcentirali |
| 3. | bili su akcentirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | akcentiraj |
| množina | |
| 1. | akcentirajmo |
| 2. | akcentirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| akcentirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| akcentiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| akcentirao, akcentirala, akcentiralo | |
| akcentirali, akcentirale, akcentirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| akcentiran, akcentirana, akcentirano | |
| akcentirani, akcentirane, akcentirana | |
| 1. | staviti/stavljati znak naglaska; akcentuirati |
| 2. | dati/davati čemu veću važnost, staviti težište, istaknuti važnost; naglasiti |