akcentírati
akcentírati (što) dv. 〈prez. akcèntīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, prid. trp. akcèntīrān, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
akcentirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | akcentiram |
2. | akcentiraš |
3. | akcentira |
množina | |
1. | akcentiramo |
2. | akcentirate |
3. | akcentiraju |
futur | |
jednina | |
1. | akcentirat ću |
2. | akcentirat ćeš |
3. | akcentirat će |
množina | |
1. | akcentirat ćemo |
2. | akcentirat ćete |
3. | akcentirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | akcentirah |
2. | akcentiraše |
3. | akcentiraše |
množina | |
1. | akcentirasmo |
2. | akcentiraste |
3. | akcentirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | akcentirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | akcentirao sam |
2. | akcentirao si |
3. | akcentirao je |
množina | |
1. | akcentirali smo |
2. | akcentirali ste |
3. | akcentirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam akcentirao |
2. | bio si akcentirao |
3. | bio je akcentirao |
množina | |
1. | bili smo akcentirali |
2. | bili ste akcentirali |
3. | bili su akcentirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | akcentiraj |
množina | |
1. | akcentirajmo |
2. | akcentirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
akcentirajući | |
glagolski prilog prošli | |
akcentiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
akcentirao, akcentirala, akcentiralo | |
akcentirali, akcentirale, akcentirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
akcentiran, akcentirana, akcentirano | |
akcentirani, akcentirane, akcentirana |
1. | staviti/stavljati znak naglaska; akcentuirati |
2. | dati/davati čemu veću važnost, staviti težište, istaknuti važnost; naglasiti |