Hrvatski jezični portal

tvȓd

tvȓd prid.odr. -ī, komp. tvȑđī〉

Izvedeni oblici
Pozitiv
 
muški rod
jednina
N tvrd
G tvrda
D tvrdu
A tvrda / tvrd
V tvrdi
L tvrdu
I tvrdim
množina
N tvrdi
G tvrdih
D tvrdim / tvrdima
A tvrde
V tvrdi
L tvrdim / tvrdima
I tvrdim / tvrdima
 
srednji rod
jednina
N tvrdo
G tvrda
D tvrdu
A tvrdo
V tvrdo
L tvrdu
I tvrdim
množina
N tvrda
G tvrdih
D tvrdim / tvrdima
A tvrda
V tvrda
L tvrdim / tvrdima
I tvrdim / tvrdima
 
ženski rod
jednina
N tvrda
G tvrde
D tvrdoj
A tvrdu
V tvrda
L tvrdoj
I tvrdom
množina
N tvrde
G tvrdih
D tvrdim / tvrdima
A tvrde
V tvrde
L tvrdim / tvrdima
I tvrdim / tvrdima
 
Komparativ
muški rod
jednina
N tvrđi
G tvrđeg / tvrđega
D tvrđem / tvrđemu
A tvrđeg / tvrđega
V tvrđi
L tvrđem / tvrđemu
I tvrđim
množina
N tvrđi
G tvrđih
D tvrđim / tvrđima
A tvrđe
V tvrđi
L tvrđim / tvrđima
I tvrđim / tvrđima
 
srednji rod
jednina
N tvrđe
G tvrđeg / tvrđega
D tvrđem / tvrđemu
A tvrđe
V tvrđe
L tvrđem / tvrđemu
I tvrđim
množina
N tvrđa
G tvrđih
D tvrđim / tvrđima
A tvrđa
V tvrđa
L tvrđim / tvrđima
I tvrđim / tvrđima
 
ženski rod
jednina
N tvrđa
G tvrđe
D tvrđoj
A tvrđu
V tvrđa
L tvrđoj
I tvrđom
množina
N tvrđa
G tvrđih
D tvrđim / tvrđima
A tvrđe
V tvrđe
L tvrđim / tvrđima
I tvrđim / tvrđima
 
Superlativ
muški rod
jednina
N najtvrđi
G najtvrđeg / najtvrđega
D najtvrđem / najtvrđemu
A najtvrđeg / najtvrđega
V najtvrđi
L najtvrđem / najtvrđemu
I najtvrđim
množina
N najtvrđi
G najtvrđih
D najtvrđim / najtvrđima
A najtvrđe
V najtvrđi
L najtvrđim / najtvrđima
I najtvrđim / najtvrđima
 
srednji rod
jednina
N najtvrđe
G najtvrđeg / najtvrđega
D najtvrđem / najtvrđemu
A najtvrđe
V najtvrđe
L najtvrđem / najtvrđemu
I najtvrđim
množina
N najtvrđa
G najtvrđih
D najtvrđim / najtvrđima
A najtvrđa
V najtvrđa
L najtvrđim / najtvrđima
I najtvrđim / najtvrđima
 
ženski rod
jednina
N najtvrđa
G najtvrđe
D najtvrđoj
A najtvrđu
V najtvrđa
L najtvrđoj
I najtvrđom
množina
N najtvrđa
G najtvrđih
D najtvrđim / najtvrđima
A najtvrđe
V najtvrđe
L najtvrđim / najtvrđima
I najtvrđim / najtvrđima
Definicija
1. opr. mek a. kojega su čestice čvrsto zbijene, koji pruža jak otpor prodoru sječiva i drugih oruđa, koji se teško obrađuje [tvrdo drvo] b. koji ne mijenja oblik pod teretom, koji se ne ugiba pod tijelom [tvrda podloga]; neelastičan, pokriven kamenom, asfaltom c. koji je s malo tekućine i vlage; kompaktan, čvrst (o hrani), zamiješan s više brašna (o tijestu) d. koji se teško grize (kruh)
2. koji je načinjen od kamena i drugog čvrstog, otpornog materijala, osiguran utvrđenjima, pogodan za obranu, teško osvojiv [tvrdi grad]
3. koji može podnijeti velike napore i udare, koji se dobro odupire [tvrd kovčeg]; izdržljiv, otporan, postojan, nepokolebljiv, nepromjenljiv
4. koji isključuje sumnju [tvrd dokaz]; siguran, pouzdan, neoboriv
5. ispunjen naporima [tvrd život]; težak, mukotrpan
6. a. koji je suzdržan u izražavanju osjećaja; neosjetljiv b. koji nema milosti; bezdušan, okrutan
7. koji izražava strogost i hladnoću [tvrd izraz lica]; odlučan, odsječan, krut
8. tvrdoglav, uporan, tup [tvrda glava]
9. koji u vrlo velikoj mjeri sadrži karakteristiku pojma označenog imenicom uz koju stoji [tvrd borac]; veliki, žestok, uporan
Sintagma
tvrda građa kamen i opeka, opr. mekan (drvo, ćerpič);
tvrda valuta konvertibilna valuta, v. konvertibilan Δ;
tvrda voda prirodna voda s mnogo kalcijeva i magnezijeva karbonata, opr. meka voda (kišnica i sl.), v. mek Δ;
tvrde kovine sintetizirane legure od karbida i vezivnog metala; materijali za brzorezne alate velike tvrdoće i otpornosti prema habanju; tvrdi metali;
tvrdi čankir, v. sifilis
Frazeologija
biti tvrd 1. nepokolebljiv 2. škrt;
biti tvrde glave teško shvaćati, ne biti bistar;
imati tvrdu kožu (obraz) nemati osjećaj ponosa, biti neosjetljiv na prijekore, ne stidjeti se svojih ružnih postupaka;
tvrd kao čelik, v. čelik ⃟;
tvrd kao kamen, v. kamen ⃟;
tvrd na pare škrt;
tvrd na suzi ne moći lako zaplakati;
tvrd orah ono što se teško savlađuje, velik problem, poteškoća
Onomastika
pr. (nadimačka i od imena, v. Tvrtko), Tẕdak (110, Zagreb, Zlatar Bistrica), Tẕdenić (Sisak, Banovina), Tȓdić (Opatija, Ogulin, Turopolje), Trdòslavić (Labin, Istra), Tvẕdak (Ðurđevac, Orahovica, Podravina), Tvŕde (Omiš, Split, Makarska), Tvẕdeič (100, Korčula), Tvẕdeić (Korčula, Zagreb, Split), Tvȓdī (Požega, Koprivnica), Tvŕdić (Split, Kaštela), Tvẕdinić (Karlovac, Otočac), Tvrdójević (Slavonski Brod, Zagreb), Tvẕdorijeka (Grubišno Polje)
Etimologija
prasl. *tvьrdъ (stsl. tvrьdъ, rus. tvërdyj, polj. twardy), lit. tvirtas