ushítiti
ushítiti (koga, što, se) svrš. 〈prez. ùshītīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ùshīćen, gl. im. ushićénje〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ushititi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ushitim |
| 2. | ushitiš |
| 3. | ushiti |
| množina | |
| 1. | ushitimo |
| 2. | ushitite |
| 3. | ushite |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ushitit ću |
| 2. | ushitit ćeš |
| 3. | ushitit će |
| množina | |
| 1. | ushitit ćemo |
| 2. | ushitit ćete |
| 3. | ushitit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ushitih |
| 2. | ushiti |
| 3. | ushiti |
| množina | |
| 1. | ushitismo |
| 2. | ushitiste |
| 3. | ushitiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ushitio sam |
| 2. | ushitio si |
| 3. | ushitio je |
| množina | |
| 1. | ushitili smo |
| 2. | ushitili ste |
| 3. | ushitili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ushitio |
| 2. | bio si ushitio |
| 3. | bio je ushitio |
| množina | |
| 1. | bili smo ushitili |
| 2. | bili ste ushitili |
| 3. | bili su ushitili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ushiti |
| množina | |
| 1. | ushitimo |
| 2. | ushitite |
| glagolski prilog prošli | |
| ushitivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ushitio, ushitila, ushitilo | |
| ushitili, ushitile, ushitila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ushićen, ushićena, ushićeno | |
| ushićeni, ushićene, ushićena | |
Definicija
oduševiti koga čime, oduševiti se, radosno se uzbuditi
