zànijēti
zànijēti (se) svrš. 〈prez. zanèsēm (se), pril. pr. -ēvši (se), prid. rad. zȁnio (se), prid. trp. zanèsen/zȁnijēt〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zanijeti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zanesem |
| 2. | zaneseš |
| 3. | zanese |
| množina | |
| 1. | zanesemo |
| 2. | zanesete |
| 3. | zanesu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zanijet ću |
| 2. | zanijet ćeš |
| 3. | zanijet će |
| množina | |
| 1. | zanijet ćemo |
| 2. | zanijet ćete |
| 3. | zanijet će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zanesoh / zanijeh |
| 2. | zanese / zanije |
| 3. | zanese / zanije |
| množina | |
| 1. | zanesosmo / zanijesmo |
| 2. | zanesoste / zanijeste |
| 3. | zanesoše / zaniješe |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zanio sam |
| 2. | zanio si |
| 3. | zanio je |
| množina | |
| 1. | zanijeli smo |
| 2. | zanijeli ste |
| 3. | zanijeli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zanio |
| 2. | bio si zanio |
| 3. | bio je zanio |
| množina | |
| 1. | bili smo zanijeli |
| 2. | bili ste zanijeli |
| 3. | bili su zanijeli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zanesi |
| množina | |
| 1. | zanesimo |
| 2. | zanesite |
| glagolski prilog prošli | |
| zanijevši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zanio, zanijela, zanijelo | |
| zanijeli, zanijele, zanijela | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zanijet / zanesen, zanijeta / zanesena, zanijeto / zaneseno | |
| zanijeti / zaneseni, zanijete / zanesene, zanijeta / zanesena | |
Definicija
| 1. | (što) okrenuti zadnji kraj [zanijeti kola]; zaokrenuti |
| 2. | (se) a. u kretanju prenijeti ravnotežu na jednu stranu ili nagnuti u gornjem dijelu b. pren. obuzeti, oduševiti se za što |
| 3. | () ostati u drugom stanju; zatrudnjeti |
| 4. | (se čime), v. zanositi |
Etimologija
✧ za- + v. nositi
