agravírati
agravírati () dv. 〈prez. agràvīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉,
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| agravirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | agraviram |
| 2. | agraviraš |
| 3. | agravira |
| množina | |
| 1. | agraviramo |
| 2. | agravirate |
| 3. | agraviraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | agravirat ću |
| 2. | agravirat ćeš |
| 3. | agravirat će |
| množina | |
| 1. | agravirat ćemo |
| 2. | agravirat ćete |
| 3. | agravirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | agravirah |
| 2. | agraviraše |
| 3. | agraviraše |
| množina | |
| 1. | agravirasmo |
| 2. | agraviraste |
| 3. | agravirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | agravirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | agravirao sam |
| 2. | agravirao si |
| 3. | agravirao je |
| množina | |
| 1. | agravirali smo |
| 2. | agravirali ste |
| 3. | agravirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam agravirao |
| 2. | bio si agravirao |
| 3. | bio je agravirao |
| množina | |
| 1. | bili smo agravirali |
| 2. | bili ste agravirali |
| 3. | bili su agravirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | agraviraj |
| množina | |
| 1. | agravirajmo |
| 2. | agravirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| agravirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| agraviravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| agravirao, agravirala, agraviralo | |
| agravirali, agravirale, agravirala | |