Hrvatski jezični portal

aproprírati

aproprírati dv.prez. apròprīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, prid. trp. apròprīrān, gl. im. -ānje〉

Izvedeni oblici
Dv.
infinitiv
aproprirati
 
prezent
jednina
1. apropriram
2. apropriraš
3. aproprira
množina
1. apropriramo
2. aproprirate
3. apropriraju
 
futur
jednina
1. aproprirat ću
2. aproprirat ćeš
3. aproprirat će
množina
1. aproprirat ćemo
2. aproprirat ćete
3. aproprirat će
 
imperfekt
jednina
1. aproprirah
2. apropriraše
3. apropriraše
množina
1. aproprirasmo
2. apropriraste
3. aproprirahu
 
aorist
jednina
1. aproprirah
2.
3.
množina
1.
2.
3.
 
perfekt
jednina
1. aproprirao sam
2. aproprirao si
3. aproprirao je
množina
1. aproprirali smo
2. aproprirali ste
3. aproprirali su
 
pluskvamperfekt
jednina
1. bio sam aproprirao
2. bio si aproprirao
3. bio je aproprirao
množina
1. bili smo aproprirali
2. bili ste aproprirali
3. bili su aproprirali
 
imperativ
jednina
2. apropriraj
množina
1. aproprirajmo
2. aproprirajte
 
glagolski prilog sadašnji
aproprirajući
 
glagolski prilog prošli
apropriravši
 
glagolski pridjev aktivni
aproprirao, aproprirala, apropriralo
aproprirali, aproprirale, aproprirala
 
glagolski pridjev pasivni
apropriran, aproprirana, aproprirano
aproprirani, aproprirane, aproprirana
Definicija
(iz)vršiti aproprijaciju; prisvojiti/prisvajati