pòlegnuti
pòlegnuti svrš. 〈prez. pòlegnēm, pril. pr. -ūvši, prid. trp. pòlegnūt〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| polegnuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | polegnem |
| 2. | polegneš |
| 3. | polegne |
| množina | |
| 1. | polegnemo |
| 2. | polegnete |
| 3. | polegnu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | polegnut ću |
| 2. | polegnut ćeš |
| 3. | polegnut će |
| množina | |
| 1. | polegnut ćemo |
| 2. | polegnut ćete |
| 3. | polegnut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | polegnuh / polegoh |
| 2. | polegnu / poleže |
| 3. | polegnu / poleže |
| množina | |
| 1. | polegnusmo / polegosmo |
| 2. | polegnuste / polegoste |
| 3. | polegnuše / polegoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | polegnuo sam |
| 2. | polegnuo si |
| 3. | polegnuo je |
| množina | |
| 1. | polegnuli smo |
| 2. | polegnuli ste |
| 3. | polegnuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam polegnuo |
| 2. | bio si polegnuo |
| 3. | bio je polegnuo |
| množina | |
| 1. | bili smo polegnuli |
| 2. | bili ste polegnuli |
| 3. | bili su polegnuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | polegni |
| množina | |
| 1. | polegnimo |
| 2. | polegnite |
| glagolski prilog prošli | |
| polegnuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| polegnuo, polegnula, polegnulo | |
| polegnuli, polegnule, polegnula | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| polegnut, polegnuta, polegnuto | |
| polegnuti, polegnute, polegnuta | |
Definicija
| 1. | (koga, što) staviti (osobu ili predmet) da leži; položiti |
| 2. | () staviti se u ležeći položaj |
| 3. | (se) a. saviti se, prignuti se prema tlu (o travi, žitu) b. (na koga) spustiti se na što ili prema čemu; nalegnuti [polegnuti na konja] |
