prèstati
prèstati svrš. 〈prez. prèstanēm, pril. pr. -āvši, imp. prèstani, prid. rad. prèstao〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prestati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prestanem / prestadem |
| 2. | prestaneš / prestadeš |
| 3. | prestane / prestade |
| množina | |
| 1. | prestanemo / prestademo |
| 2. | prestanete / prestadete |
| 3. | prestanu / prestadu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prestat ću |
| 2. | prestat ćeš |
| 3. | prestat će |
| množina | |
| 1. | prestat ćemo |
| 2. | prestat ćete |
| 3. | prestat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | prestadoh |
| 2. | prestade |
| 3. | prestade |
| množina | |
| 1. | prestadosmo |
| 2. | prestadoste |
| 3. | prestadoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prestao sam |
| 2. | prestao si |
| 3. | prestao je |
| množina | |
| 1. | prestali smo |
| 2. | prestali ste |
| 3. | prestali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prestao |
| 2. | bio si prestao |
| 3. | bio je prestao |
| množina | |
| 1. | bili smo prestali |
| 2. | bili ste prestali |
| 3. | bili su prestali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prestani |
| množina | |
| 1. | prestanimo |
| 2. | prestanite |
| glagolski prilog prošli | |
| prestavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prestao, prestala, prestalo | |
| prestali, prestale, prestala | |
Definicija
| 1. | () više ne djelovati, više ne postojati [kiša je prestala] |
| 2. | (s čim) prekinuti, završiti kakvu radnju ili djelovanje, obustaviti što [prestati pričati; prestati s pričom] |
Etimologija
✧ pre-1 + v. stȁti
