prìstavljati
prìstavljati (što) nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| pristavljati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | pristavljam |
| 2. | pristavljaš |
| 3. | pristavlja |
| množina | |
| 1. | pristavljamo |
| 2. | pristavljate |
| 3. | pristavljaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | pristavljat ću |
| 2. | pristavljat ćeš |
| 3. | pristavljat će |
| množina | |
| 1. | pristavljat ćemo |
| 2. | pristavljat ćete |
| 3. | pristavljat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | pristavljah |
| 2. | pristavljaše |
| 3. | pristavljaše |
| množina | |
| 1. | pristavljasmo |
| 2. | pristavljaste |
| 3. | pristavljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | pristavljao sam |
| 2. | pristavljao si |
| 3. | pristavljao je |
| množina | |
| 1. | pristavljali smo |
| 2. | pristavljali ste |
| 3. | pristavljali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam pristavljao |
| 2. | bio si pristavljao |
| 3. | bio je pristavljao |
| množina | |
| 1. | bili smo pristavljali |
| 2. | bili ste pristavljali |
| 3. | bili su pristavljali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | pristavljaj |
| množina | |
| 1. | pristavljajmo |
| 2. | pristavljajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| pristavljajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| pristavljao, pristavljala, pristavljalo | |
| pristavljali, pristavljale, pristavljala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| pristavljan, pristavljana, pristavljano | |
| pristavljani, pristavljane, pristavljana | |
Etimologija
✧ vidi prìstaviti
