ȍblīk
ȍblīk m 〈N mn -īci〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | oblik |
| G | oblika |
| D | obliku |
| A | oblik |
| V | obliče |
| L | obliku |
| I | oblikom |
| množina | |
| N | oblici |
| G | oblika |
| D | oblicima |
| A | oblike |
| V | oblici |
| L | oblicima |
| I | oblicima |
Definicija
| 1. | odnos ravnih i krivih površina u vanjskom izgledu, uobličenost vidljivih dijelova; reljef, konfiguracija |
| 2. | a. način na koji što percipiramo, uočavamo; obrisi predmeta, tijela ili osobe [Zemlja ima oblik kugle] b. vrsta čega, različit lik ili izgled čega, pojavnost [oblik života način života] c. vanjska strana umjetničkog djela, usp. forma |
| 3. | lingv. skup leksičkih i gramatičkih morfema koji zajedno čine jedinstvenu riječ |
Etimologija
✧ o (b)- + v. lȋk
