mètnuti
mètnuti (što, koga) svrš. 〈prez. mȅtnēm, pril. pr. ūvši, imp. mètni, prid. rad. mètnuo, prid. trp. mȅtnūt〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| metnuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | metnem |
| 2. | metneš |
| 3. | metne |
| množina | |
| 1. | metnemo |
| 2. | metnete |
| 3. | metnu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | metnut ću |
| 2. | metnut ćeš |
| 3. | metnut će |
| množina | |
| 1. | metnut ćemo |
| 2. | metnut ćete |
| 3. | metnut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | metnuh / metoh |
| 2. | metnu / mete |
| 3. | metnu / mete |
| množina | |
| 1. | metnusmo / metosmo |
| 2. | metnuste / metoste |
| 3. | metnuše / metoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | metnuo sam |
| 2. | metnuo si |
| 3. | metnuo je |
| množina | |
| 1. | metnuli smo |
| 2. | metnuli ste |
| 3. | metnuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam metnuo |
| 2. | bio si metnuo |
| 3. | bio je metnuo |
| množina | |
| 1. | bili smo metnuli |
| 2. | bili ste metnuli |
| 3. | bili su metnuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | metni |
| množina | |
| 1. | metnimo |
| 2. | metnite |
| glagolski prilog prošli | |
| metnuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| metnuo, metnula, metnulo | |
| metnuli, metnule, metnula | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| metnut, metnuta, metnuto | |
| metnuti, metnute, metnuta | |
Definicija
staviti, položiti na neko mjesto [metni to tamo; metni očale; metnuti na stranu = stavi/staviti]; smjestiti, usp. staviti
Frazeologija
⃟ metnimo reg., usp. recimo, hajdmo (hajdemo) reći, v. reći ⃟
Onomastika
♦ pr. (nadimačka): Mèteš (Županja, Posavina), Mètež (11, Požega)
Etimologija
✧ v. mesti
