sròditi se
sròditi se (s kim, s čim) svrš. 〈prez. srȍdīm se, pril. pr. -īvši se, prid. trp. srȍđen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| sroditi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | srodim |
| 2. | srodiš |
| 3. | srodi |
| množina | |
| 1. | srodimo |
| 2. | srodite |
| 3. | srode |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | srodit ću |
| 2. | srodit ćeš |
| 3. | srodit će |
| množina | |
| 1. | srodit ćemo |
| 2. | srodit ćete |
| 3. | srodit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | srodih |
| 2. | srodi |
| 3. | srodi |
| množina | |
| 1. | srodismo |
| 2. | srodiste |
| 3. | srodiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | srodio sam |
| 2. | srodio si |
| 3. | srodio je |
| množina | |
| 1. | srodili smo |
| 2. | srodili ste |
| 3. | srodili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam srodio |
| 2. | bio si srodio |
| 3. | bio je srodio |
| množina | |
| 1. | bili smo srodili |
| 2. | bili ste srodili |
| 3. | bili su srodili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | srodi |
| množina | |
| 1. | srodimo |
| 2. | srodite |
| glagolski prilog prošli | |
| srodivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| srodio, srodila, srodilo | |
| srodili, srodile, srodila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| srođen, srođena, srođeno | |
| srođeni, srođene, srođena | |
Definicija
| 1. | doći u srodstvo s kim; oroditi se |
| 2. | naviknuti se u potpunosti na koga/što [sroditi se s brigama] |
