stȃn
stȃn m 〈N mn stȁnovi〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | stan |
| G | stana |
| D | stanu |
| A | stan |
| V | stane |
| L | stanu |
| I | stanom |
| množina | |
| N | stanovi |
| G | stanova |
| D | stanovima |
| A | stanove |
| V | stanovi |
| L | stanovima |
| I | stanovima |
Definicija
| 1. | prostor namijenjen stanovanju [primiti na stan (koga) primiti ga u stan na stalno boravljenje, stanovanje] |
| 2. | etnol. stočarsko naselje s kolibama i torovima za vrijeme ljetne ispaše |
| 3. | razboj za tkanje [tkalački stan] |
Sintagma
∆ glavni ustaški stan pov. vrhovno političko tijelo Ustaškog pokreta;
komforni stan stan s tekućom vodom, kupaonicom i dr.;
župni stan stan župnika
komforni stan stan s tekućom vodom, kupaonicom i dr.;
župni stan stan župnika
Etimologija
✧ prasl. *stanъ (rus. stan: rast, polj. stan: stanje, položaj), v. stȁti
