smȅsti1
smȅsti1 (koga, se) svrš. 〈prez. smètēm, pril. pr. smȇvši, prid. trp. smèten〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| smesti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | smetem |
| 2. | smeteš |
| 3. | smete |
| množina | |
| 1. | smetemo |
| 2. | smetete |
| 3. | smetu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | smest ću |
| 2. | smest ćeš |
| 3. | smest će |
| množina | |
| 1. | smest ćemo |
| 2. | smest ćete |
| 3. | smest će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | smetoh |
| 2. | smete |
| 3. | smete |
| množina | |
| 1. | smetosmo |
| 2. | smetoste |
| 3. | smetoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | smeo sam |
| 2. | smeo si |
| 3. | smeo je |
| množina | |
| 1. | smeli smo |
| 2. | smeli ste |
| 3. | smeli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam smeo |
| 2. | bio si smeo |
| 3. | bio je smeo |
| množina | |
| 1. | bili smo smeli |
| 2. | bili ste smeli |
| 3. | bili su smeli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | smeti |
| množina | |
| 1. | smetimo |
| 2. | smetite |
| glagolski prilog prošli | |
| smevši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| smeo, smela, smelo | |
| smeli, smele, smela | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| smeten, smetena, smeteno | |
| smeteni, smetene, smetena | |
Definicija
učiniti nesposobnim za brze postupke, oduzeti ili izgubiti prisebnost; zbuniti (se)
Etimologija
✧ s (a)- + v. mesti
