izjáviti
izjáviti svrš. 〈prez. ìzjāvīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ìzjāvljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| izjaviti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | izjavim |
| 2. | izjaviš |
| 3. | izjavi |
| množina | |
| 1. | izjavimo |
| 2. | izjavite |
| 3. | izjave |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | izjavit ću |
| 2. | izjavit ćeš |
| 3. | izjavit će |
| množina | |
| 1. | izjavit ćemo |
| 2. | izjavit ćete |
| 3. | izjavit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | izjavih |
| 2. | izjavi |
| 3. | izjavi |
| množina | |
| 1. | izjavismo |
| 2. | izjaviste |
| 3. | izjaviše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | izjavio sam |
| 2. | izjavio si |
| 3. | izjavio je |
| množina | |
| 1. | izjavili smo |
| 2. | izjavili ste |
| 3. | izjavili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam izjavio |
| 2. | bio si izjavio |
| 3. | bio je izjavio |
| množina | |
| 1. | bili smo izjavili |
| 2. | bili ste izjavili |
| 3. | bili su izjavili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | izjavi |
| množina | |
| 1. | izjavimo |
| 2. | izjavite |
| glagolski prilog prošli | |
| izjavivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| izjavio, izjavila, izjavilo | |
| izjavili, izjavile, izjavila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| izjavljen, izjavljena, izjavljeno | |
| izjavljeni, izjavljene, izjavljena | |
Definicija
| 1. | (što) dati izjavu, reći, riječima javno oblikovati neki trajniji ili službeni stav [izjavio je da je toga dana bio u gradu; glasnogovornik je izjavio da se odluka o plaćama odgađa] |
| 2. | (se) arh. admin. izjasniti se [Ivan grof Drašković izjavio se pripravnim dati 1000 forinti u fond za pomoć novinarima] |
Etimologija
✧ iz- + v. javiti
