goròpaditi se
goròpaditi se (, na koga) nesvrš. 〈prez. -adīm se, pril. sad. -dēći se, gl. im. -ađēnje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
goropaditi | |
prezent | |
jednina | |
1. | goropadim |
2. | goropadiš |
3. | goropadi |
množina | |
1. | goropadimo |
2. | goropadite |
3. | goropade |
futur | |
jednina | |
1. | goropadit ću |
2. | goropadit ćeš |
3. | goropadit će |
množina | |
1. | goropadit ćemo |
2. | goropadit ćete |
3. | goropadit će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | goropađah |
2. | goropađaše |
3. | goropađaše |
množina | |
1. | goropađasmo |
2. | goropađaste |
3. | goropađahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | goropadio sam |
2. | goropadio si |
3. | goropadio je |
množina | |
1. | goropadili smo |
2. | goropadili ste |
3. | goropadili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam goropadio |
2. | bio si goropadio |
3. | bio je goropadio |
množina | |
1. | bili smo goropadili |
2. | bili ste goropadili |
3. | bili su goropadili |
imperativ | |
jednina | |
2. | goropadi |
množina | |
1. | goropadimo |
2. | goropadite |
glagolski prilog sadašnji | |
goropadeći | |
glagolski pridjev aktivni | |
goropadio, goropadila, goropadilo | |
goropadili, goropadile, goropadila |