cȑknuti
cȑknuti () svrš. 〈prez. -nēm, pril. pr. -ūvši, prid. trp. cȑknūt〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
crknuti | |
prezent | |
jednina | |
1. | crknem |
2. | crkneš |
3. | crkne |
množina | |
1. | crknemo |
2. | crknete |
3. | crknu |
futur | |
jednina | |
1. | crknut ću |
2. | crknut ćeš |
3. | crknut će |
množina | |
1. | crknut ćemo |
2. | crknut ćete |
3. | crknut će |
aorist | |
jednina | |
1. | crknuh / crkoh |
2. | crknu / crče |
3. | crknu / crče |
množina | |
1. | crknusmo / crkosmo |
2. | crknuste / crkoste |
3. | crknuše / crkoše |
perfekt | |
jednina | |
1. | crknuo sam |
2. | crknuo si |
3. | crknuo je |
množina | |
1. | crknuli smo |
2. | crknuli ste |
3. | crknuli su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam crknuo |
2. | bio si crknuo |
3. | bio je crknuo |
množina | |
1. | bili smo crknuli |
2. | bili ste crknuli |
3. | bili su crknuli |
imperativ | |
jednina | |
2. | crkni |
množina | |
1. | crknimo |
2. | crknite |
glagolski prilog prošli | |
crknuvši | |
glagolski pridjev aktivni | |
crknuo, crknula, crknulo | |
crknuli, crknule, crknula | |
glagolski pridjev pasivni | |
crknut, crknuta, crknuto | |
crknuti, crknute, crknuta |
1. | uginuti (o životinjama); crći |
2. | razg. prestati raditi, prestati biti u funkciji čega |