zanemáriti
zanemáriti (koga, što) svrš. 〈prez. zanèmārīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. zanèmāren〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
zanemariti | |
prezent | |
jednina | |
1. | zanemarim |
2. | zanemariš |
3. | zanemari |
množina | |
1. | zanemarimo |
2. | zanemarite |
3. | zanemare |
futur | |
jednina | |
1. | zanemarit ću |
2. | zanemarit ćeš |
3. | zanemarit će |
množina | |
1. | zanemarit ćemo |
2. | zanemarit ćete |
3. | zanemarit će |
aorist | |
jednina | |
1. | zanemarih |
2. | zanemari |
3. | zanemari |
množina | |
1. | zanemarismo |
2. | zanemariste |
3. | zanemariše |
perfekt | |
jednina | |
1. | zanemario sam |
2. | zanemario si |
3. | zanemario je |
množina | |
1. | zanemarili smo |
2. | zanemarili ste |
3. | zanemarili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam zanemario |
2. | bio si zanemario |
3. | bio je zanemario |
množina | |
1. | bili smo zanemarili |
2. | bili ste zanemarili |
3. | bili su zanemarili |
imperativ | |
jednina | |
2. | zanemari |
množina | |
1. | zanemarimo |
2. | zanemarite |
glagolski prilog prošli | |
zanemarivši | |
glagolski pridjev aktivni | |
zanemario, zanemarila, zanemarilo | |
zanemarili, zanemarile, zanemarila | |
glagolski pridjev pasivni | |
zanemaren, zanemarena, zanemareno | |
zanemareni, zanemarene, zanemarena |