komemorírati
komemorírati (koga, što) dv. 〈prez. komemòrīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| komemorirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | komemoriram |
| 2. | komemoriraš |
| 3. | komemorira |
| množina | |
| 1. | komemoriramo |
| 2. | komemorirate |
| 3. | komemoriraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | komemorirat ću |
| 2. | komemorirat ćeš |
| 3. | komemorirat će |
| množina | |
| 1. | komemorirat ćemo |
| 2. | komemorirat ćete |
| 3. | komemorirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | komemorirah |
| 2. | komemoriraše |
| 3. | komemoriraše |
| množina | |
| 1. | komemorirasmo |
| 2. | komemoriraste |
| 3. | komemorirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | komemorirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | komemorirao sam |
| 2. | komemorirao si |
| 3. | komemorirao je |
| množina | |
| 1. | komemorirali smo |
| 2. | komemorirali ste |
| 3. | komemorirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam komemorirao |
| 2. | bio si komemorirao |
| 3. | bio je komemorirao |
| množina | |
| 1. | bili smo komemorirali |
| 2. | bili ste komemorirali |
| 3. | bili su komemorirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | komemoriraj |
| množina | |
| 1. | komemorirajmo |
| 2. | komemorirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| komemorirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| komemoriravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| komemorirao, komemorirala, komemoriralo | |
| komemorirali, komemorirale, komemorirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| komemoriran, komemorirana, komemorirano | |
| komemorirani, komemorirane, komemorirana | |
Definicija
obilježiti/obilježavati s poštovanjem odlazak pokojnika, (pro)govoriti u njegovu počast; podsjetiti/podsjećati se
Etimologija
✧ njem. kommemorieren ← lat. commemorare
