otklòniti
otklòniti (što, se) svrš. 〈prez. òtklonīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. òtklonjen〉,
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| otkloniti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | otklonim |
| 2. | otkloniš |
| 3. | otkloni |
| množina | |
| 1. | otklonimo |
| 2. | otklonite |
| 3. | otklone |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | otklonit ću |
| 2. | otklonit ćeš |
| 3. | otklonit će |
| množina | |
| 1. | otklonit ćemo |
| 2. | otklonit ćete |
| 3. | otklonit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | otklonih |
| 2. | otkloni |
| 3. | otkloni |
| množina | |
| 1. | otklonismo |
| 2. | otkloniste |
| 3. | otkloniše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | otklonio sam |
| 2. | otklonio si |
| 3. | otklonio je |
| množina | |
| 1. | otklonili smo |
| 2. | otklonili ste |
| 3. | otklonili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam otklonio |
| 2. | bio si otklonio |
| 3. | bio je otklonio |
| množina | |
| 1. | bili smo otklonili |
| 2. | bili ste otklonili |
| 3. | bili su otklonili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | otkloni |
| množina | |
| 1. | otklonimo |
| 2. | otklonite |
| glagolski prilog prošli | |
| otklonivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| otklonio, otklonila, otklonilo | |
| otklonili, otklonile, otklonila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| otklonjen, otklonjena, otklonjeno | |
| otklonjeni, otklonjene, otklonjena | |
Etimologija
✧ od- (ot-) + v. kloniti se
