nàučnīk
nàučnīk m 〈V -īče, N mn -īci〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | naučnik |
| G | naučnika |
| D | naučniku |
| A | naučnika |
| V | naučniče |
| L | naučniku |
| I | naučnikom |
| množina | |
| N | naučnici |
| G | naučnika |
| D | naučnicima |
| A | naučnike |
| V | naučnici |
| L | naučnicima |
| I | naučnicima |
Definicija
| 1. | pov. razg. (+ srp.) učenjak, znanstvenik |
| 2. | onaj koji uči zanat, učenik u privredi; šegrt |
Etimologija
✧ vidi naùčiti
